Κάν’ το όπως τα αφεντικά!

Κάν’ το όπως τα αφεντικά!

Τον Μάρτη το πληρώνουμε το νοίκι;

Στις μέρες της απαγόρευσης κυκλοφορίας που το σπίτι δουλειά- δουλειά σπίτι έγινε ένα, οι μόνοι/ες που πλήττονται είμαστε εμείς, οι ενοικιαστές/στριες που αγωνιούμε κάθε μήνα για το μισθό μας. Εμείς που βλέπουμε πως το ζήτημα της στέγασης και της εργασίας πάνε πακέτο και πως τα νοίκια επιβάλλεται να πέσουν κατά πολύ.

Το πώς ζούμε και δουλεύουμε διαρκώς χειροτερεύει. Τα νοίκια ήταν και παραμένουν ακριβά. Οι λογαριασμοί το ίδιο. Τα σπίτια μας μικρά και υπερκοστολογημένα. Οι συνθήκες εργασίας πιο επισφαλείς και υποτιμημένες από ποτέ. Σχεδόν όλες/οι μας βλέπουμε τους μισθούς μας να μειώνονται και τον εκβιασμό της απόλυσης να πλανάται σαν φάντασμα πάνω από τα κεφάλια μας. Η ανασφάλιστη εργασία οργιάζει και το ξεχείλωμα του ωραρίου εξαιτίας της τηλεργασίας έχει γίνει πλέον καθεστώς. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κομπίνα των εικονικών αναστολών έχει μπει για τα καλά στην εργοδοτική ατζέντα. Με λίγα λόγια, οι εργοδότες μας δηλώνουν σε αναστολή ενώ εξαναγκαζόμαστε να δουλεύουμε και αυτοί γλιτώνουν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές με τη βούλα του κράτους. Εμείς πάντως δεν γλιτώνουμε ούτε τους λογαριασμούς, ούτε το νοίκι.

Ο Τζάμπας λοιπόν δεν πέθανε, ζει και βασιλεύει για το κράτος και τα αφεντικά. Αποδεικνύοντας μας πως η διαχείριση της πανδημίας είναι ξεκάθαρα ταξική. Και πως να μην είναι. Το κράτος προβλέπει για τις επιχειρήσεις που έκλεισαν με κρατική εντολή μέχρι τις 15/01, μείωση ενοικίου 80% για τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, ενώ για τον Μάρτιο το χαρίζει εντελώς. Επίσης, θα θεσμοθετήσει ένα πρόγραμμα κάλυψης πάγιων εξόδων (μισθοί, ενοίκιο, τραπεζικές υποχρεώσεις)  70-90% για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στους ιδιοκτήτες των επαγγελματικών μισθώσεων από την άλλη, το κράτος καλύπτει το 60% των ενοικίων αυτών. Γιατί όταν ακούμε κρατικά λεφτά, είναι αυτά που μας παίρνει το κράτος καθημερινά από τη φορολογία και τις περικοπές.

Οι ενώσεις και οι σύλλογοι των ιδιοκτητών και των αφεντικών οργανώνονται, διεκδικούν και επιβάλλουν τα συμφέροντά τους.

ΟΥΤΕ ΕΞΩΣΕΙΣ – ΟΥΤΕ ΑΠΕΙΛΕΣ

ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΙΚΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ